مرد فقیرى بود که همسرش کره مى ساخت و او آنرا به یک بقال مى فروخت. زن کره ها را به صورت دایره های یک کیلویى مى ساخت.

روزى مرد بقال به اندازه کره ها شک کرد و آنها را وزن کرد و فهمید اندازه هر کره ۹۰۰ گرم بوده. عصبانى شد و به مرد فقیر گفت: دیگر از تو کره نمى خرم، تو کره را به عنوان یک کیلو به من مى فروختى در حالى که ۹۰۰ گرم است.
مرد فقیر ناراحت شد و گفت:ما ترازو نداریم و یک کیلو شکر از شما خریدیم و آن یک کیلو شکر را به عنوان وزنه قرار مى دادیم.
پس به اندازه خودت برای تو اندازه مى گیریم.